วิธีแม่เหล็กไฟฟ้าชั่วคราว

วิธีการทางแม่เหล็กไฟฟ้าชั่วคราว (TEM) คือการสร้างสนามแม่เหล็กหลักที่มีเสถียรภาพในใต้ดินโดยใช้แหล่งจ่ายไฟของสายคืนที่ไม่มีเหตุผลหรือแหล่งสายลวดภาคพื้นดิน ในช่วงเวลาที่แหล่งจ่ายไฟถูกปิดพัลส์แม่เหล็กจะกระตุ้นกระแสไหลวนที่สองลงและด้านนอกในพื้นดินและได้รับความแรงสนามแม่เหล็กที่เหนี่ยวนำหรือแรงกระตุ้นไฟฟ้าที่เกิดจากกระแสวนวนบนพื้นดิน นี่คือสนามรองที่ค่อยๆสลายตัวด้วยเวลาหน่วงและสะท้อนโครงสร้างไฟฟ้าในระดับความลึกที่แตกต่างกันมันเป็นกฎของการเปลี่ยนแปลงสนามรองที่เปลี่ยนไปตามเวลาเพื่ออธิบายโครงสร้างและโครงสร้างทางธรณีวิทยาใต้ดิน ผลการตรวจจับและความลึกการตรวจจับ [13] ได้รับผลกระทบจากปัจจัยต่าง ๆ เช่นโมเมนต์ไดโพลแม่เหล็กที่ปล่อยออกมาสเปกตรัมของพัลส์แม่เหล็กไฟฟ้าขนาดและคุณสมบัติทางไฟฟ้าของชั้นเป้าหมายหรือร่างกายเป้าหมายระดับการแยกสัญญาณและเสียงต่าง ๆ ฯลฯ

เพื่อที่จะปรับให้เข้ากับภูมิประเทศที่ซับซ้อนและสภาพทางธรณีวิทยาการเลือกโหมดการสังเกตที่ดีที่สุดของวิธีการทางแม่เหล็กไฟฟ้าชั่วคราวนั้นเป็นปัญหาที่ร้อนแรงเสมอ หลักการของมันคือการคำนึงถึงความเป็นไปได้ทางทฤษฎีและความสะดวกสบายของการใช้งานภาคสนาม ในศตวรรษที่ 20 ผู้คนเริ่มให้ความสนใจกับกรอบลวดกลาง \"ขนาดเล็ก \" (เช่นกรอบลวดกลางขนาดเล็กที่ใช้ในบทความนี้) วิธีการสังเกตแบบนี้มีความขัดแย้งมากขึ้น หลังจากการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ผู้เขียนคิดว่าวิธีการสังเกตนี้สามารถตอบสนองความต้องการของการสำรวจแบบดั้งเดิมและมีข้อได้เปรียบบางประการในบางแง่มุม