อุปกรณ์สำรวจแผ่นดิน

อุปกรณ์สำรวจแผ่นดิน

แอปพลิเคชัน

    แหล่งกำเนิดระเบิดเป็นแหล่งประดิษฐ์ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการสำรวจแผ่นดินไหว ในปัจจุบันมีการพัฒนาแหล่งที่มาของพื้นดินเช่นค้อนหนักแหล่งการสั่นสะเทือนอย่างต่อเนื่องแหล่งที่มาของนิวเมติก ฯลฯ แต่วัตถุระเบิดยังคงเป็นแหล่งที่สำคัญที่สุดที่มักใช้ในการสำรวจแผ่นดินไหว นอกเหนือจากแหล่งระเบิดการสำรวจคลื่นไหวสะเทือนนอกชายฝั่งยังใช้ปืนอากาศปืนไอน้ำและก๊าซระเบิดประกายไฟฟ้า

     การสำรวจแผ่นดินไหวเป็นวิธีการที่สำคัญในการสำรวจทรัพยากรน้ำมันและก๊าซธรรมชาติก่อนขุดเจาะ นอกจากนี้ยังมีการใช้กันอย่างแพร่หลายในการสำรวจทางธรณีวิทยาของถ่านหินและวิศวกรรมการวิจัยทางธรณีวิทยาระดับภูมิภาคและการวิจัยเปลือกโลก ตั้งแต่ทศวรรษ 1980 มีการใช้วิธีการสำรวจแผ่นดินไหวในการสำรวจเหมืองโลหะบางประเภท

กระบวนการสำรวจ

    กระบวนการสำรวจแผ่นดินไหวประกอบด้วยสามขั้นตอน: การเก็บข้อมูลแผ่นดินไหวการประมวลผลข้อมูลและการตีความข้อมูลแผ่นดินไหว

วิธีการสำรวจ

       รวมถึงวิธีการสะท้อนวิธีการหักเหและการบันทึกแผ่นดินไหว (ดูการสำรวจธรณีฟิสิกส์หลุมเจาะ) ทั้งสามวิธีสามารถนำไปใช้กับที่ดินและทะเล

    เมื่อศึกษาอินเทอร์เฟซตื้นหรือลึกมากและมองหาชั้นความเร็วสูงพิเศษวิธีการหักเหนั้นมีประสิทธิภาพมากกว่าวิธีการสะท้อน อย่างไรก็ตามการประยุกต์ใช้วิธีการหักเหจะต้องเป็นไปตามข้อกำหนดเฉพาะที่ความเร็วของคลื่นของชั้นล่างนั้นสูงกว่าความเร็วของคลื่นของชั้นบนดังนั้นขอบเขตการใช้งานของวิธีการหักเหถูก จำกัด การประยุกต์ใช้วิธีการสะท้อนกลับนั้นต้องการให้ความต้านทานของคลื่นของการเปลี่ยนแปลงของชั้นหินซึ่งเป็นเรื่องง่ายที่จะตอบสนองดังนั้นวิธีการสะท้อนจึงถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในการสำรวจแผ่นดินไหว

ประเภทของคลื่นไหวสะเทือน

คลื่นแผ่นดินไหวมีสองประเภทหลัก: คลื่นพื้นผิวและคลื่นร่างกาย คลื่นพื้นผิวจะถูกส่งผ่านพื้นผิวเท่านั้นในขณะที่คลื่นร่างกายสามารถผ่านการตกแต่งภายในของโลก

คลื่นร่างกาย: พวกมันถูกส่งภายในโลกและแบ่งออกเป็นคลื่น p และคลื่น S

P คลื่น: P หมายถึงหลักหรือความดันซึ่งเป็นคลื่นตามยาว ทิศทางของการสั่นสะเทือนของอนุภาคขนานกับทิศทางของคลื่นล่วงหน้า ในบรรดาคลื่นแผ่นดินไหวทั้งหมดมันมีความเร็วไปข้างหน้าเร็วที่สุดและมาถึงก่อน คลื่น P สามารถส่งผ่านของแข็งของเหลวหรือก๊าซ

S Waves: S หมายถึงรองหรือแรงเฉือนซึ่งมีความเร็วไปข้างหน้าเป็นอันดับสองรองจากคลื่น P ทิศทางของการสั่นสะเทือนของอนุภาคตั้งฉากกับทิศทางของคลื่นล่วงหน้า มันเป็นคลื่นตามขวาง คลื่น S สามารถส่งผ่านของแข็งเท่านั้นและไม่สามารถผ่านแกนนอกของเหลวได้

การใช้ความเร็วในการส่งสัญญาณที่แตกต่างกันของคลื่น P และคลื่น S และความแตกต่างของเวลาในการเดินทางระหว่างสองการวางตำแหน่งแผ่นดินไหวอย่างง่ายสามารถทำได้

คลื่นพื้นผิว: คลื่นพื้นผิวที่เกิดจากแผ่นดินไหวตื้นเป็นสิ่งที่ชัดเจนที่สุด คลื่นพื้นผิวมีลักษณะของความถี่ต่ำแอมพลิจูดและการกระจายตัวสูง พวกมันถูกส่งผ่านใกล้พื้นผิวเท่านั้นและเป็นคลื่นแผ่นดินไหวที่ทรงพลังที่สุด

Love Wave: ทิศทางการสั่นสะเทือนของอนุภาคตั้งฉากกับทิศทางไปข้างหน้าของคลื่น แต่การสั่นสะเทือนเกิดขึ้นในทิศทางแนวนอนโดยไม่มีองค์ประกอบแนวตั้ง มันคล้ายกับคลื่น S แต่ความแตกต่างคือแอมพลิจูดการสั่นสะเทือนด้านข้างลดลงเมื่อความลึกเพิ่มขึ้น

Rayleigh Wave: ยังเป็นที่รู้จักกันในชื่อการม้วนพื้นดินการเคลื่อนไหวของอนุภาคคล้ายกับคลื่นทะเล บนระนาบแนวตั้งอนุภาคจะสั่นสะเทือนในรูปทรงรูปวงรีทวนเข็มนาฬิกาและแอมพลิจูดการสั่นสะเทือนก็ลดลงเมื่อความลึกเพิ่มขึ้น

ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคหลัก

รายละเอียดผลิตภัณฑ์